STO یا عرضه توکن اوراق بهادار، به معنی عرضه منظم اوراق بهادار با استفاده از فناوری بلاک چین است. بنابراین شامل ایجاد بلاک چین دیجیتال می شود. این توکن های دیجیتال بلاک چین می توانند بر اساس قوانین کد رایانه بلاک چین آنها ایجاد، منتقل، خرید، فروش و یا نابود شوند. بلاک چین می تواند به طور خاص برای معامله ایجاد شود یا می تواند از یک سیستم مانند اتریوم یا هایپرلجر استفاده کند. همچنین ممکن است شامل انتقال و کنترل برای فعال کردن تطابق با مقررات باشد. به منظور فروش بیت کوین به صورت ارز به سرمایه گذاران، توکن ها باید منطبق با قوانین مرجع حوزه اوراق بهادار همانند قانون اوراق بهادار سال ۱۹۳۳ ایالات متحده آمریکا باشند. انتشاردهندگان توکن باید موارد الزامات قانونی و نظارتی مربوطه را همچون کارگزاران و صرافی ها در نظر بگیرند. علاوه بر قوانین اوراق بهادار، مسائلی مانند قابلیت انتقال، تراکنش های الکترونیکی تعهدات، مقررات حضانت، بیمه و حق تمبر نیز ممکن است لحاظ شوند.

تفاوت اصلی این ارز با سایر اشکال اوراق بهادار در فناوری زیربنایی ساختار، یعنی بلاک چین است. STO ها اغلب فرم دیجیتال سایر دارایی ها یا ابزارها مانند سهام، اوراق قرضه، املاک، مالکیت معنوی و غیره هستند. همچون طبق مفهوم عرضه عمومی اولی(IPO)، یک شرکت می تواند با ایجاد و انتشار اوراق بهادار جدید برای سرمایه گذاران، سرمایه جمع آوری کند. ابتدا به بسط این ایده در زمینه  ICOها یا همان “عرضه اولیه سکه” می پردازیم. یک ICO اغلب شامل صدور یک دارایی مجازی مورد استفاده در یک پلت فرم یا اکوسیستمی است که هنوز ساخته نشده است. از این نظر، می‌تواند به جمع‌آوری بودجه برای ایجاد یک بلاک چین یا تامین مالی سرمایه گذاری مرتبط بلاک چین- خواه تجارت یا غیره کمک کند. در اینجا توجه به بعد قانونی مساله به خصوص در مورد دارایی های مجازی که احتمالا به عنوان ابزار سرمایه گذاری مورد استفاده قرار نمی گیرند، اهمیت دارد. البته برخی از دارایی های دیجیتال هم هستند که از لحاظ تطابق با قوانین و مقررات مرتبط با اوراق بهادار دارای چالش هستند اما، در طبقه بندی محصولات سرمایه گذاری قرار می گیرند.

ICO ها پس از موفقیت انتشار جهانی اتریوم در سال ۲۰۱۴ وارد بازار شدند. با استفاده از تکنولوژی دفتر کل توزیع شده(DLT) براساس بلاک چین، تعداد زیادی از  ICOها با موفقیت در مدت زمان کوتاه راه اندازی شدند و در سال ۲۰۱۶ محبوبیت بیشتری پیدا کردند. متاسفانه، در ادامه مسیر سهولت جمع آوری پول توسط فعالان بازار، منجر به ورود افراد با انگیزه های بد به این حوزه شد که از موارد غیرقانونی بازار ICO برای کلاهبرداری از سرمایه گذاران سوء استفاده کردند. چند کلاهبرداری بزرگ خبرساز شد و سرمایه گذاران زیان بزرگی را در تعدادی از موارد کلاهبرداری مرتبط تجربه کردند. تقریباً در همان زمان، پلتفرم های معاملاتی تبادل کریپتو برای ایفای نقش خود به عنوان توزیع کنندگان اوراق بهادار سنتی و توجه به خدمات مرتبط با دارایی رمزارز، وارد عمل شدند تا اعتبار پروژه را تضمین کنند و بدین صورت اولین(عرضه در بورس اوراق بهادار) IEO  راه اندازی شد.

با این اوصاف، IEO به این نگرانی اساسی در مورد ثبات و اعتبار کوین توجهی نشان نداده است و علی الخصوص اینکه کوین با پشتوانه دارایی های مرتبط همگان نیست و ارزش آن بیشتر در معرض خطر کلاهبرداری است.

کمیسیون های بورس اوراق بهادار و سایر قانونگذاران مالی در سراسر جهان برای مراقبت سرمایه گذاران در برابر کلاهبرداری و دیگر اشکال سوء رفتار بازار، به شدت بر پیامدهای رمزارزهای دیجیتال و سایر اشکال ارزهای دیجیتال مبتنی بر بلاک چین و ICO ها تمرکز کرده اند. سازمان بین المللی کمیسیون های اوراق بهادار(IOSCO) همکاری های جهانی در مورد رویکردهای نظارتی و قانونی مربوط به اوراق بهادار، با تمرکز گروه ویژه اقدام مالی (FATF) بر پولشویی و سایر اشکال استفاده کلاهبردانه و تروریستی از سیستم مالی را هماهنگ کرده است. امروزه، قانونگذاران به طور فزاینده ای با بلاکچین وکاربرد آن کنار آمده اند، اما  ترجیح می دهند ساختارهای مالی در محیط نظارتی در نظر گرفته شوند. STOها مزایای بلاک چین را برای تامین مالی ارائه می کنند اما در یک محیط قانون مدار، با امکان ساختارهای مبتنی بر مبادله و دارایی که جذابیت بالقوه را افزایش می دهد.

تفاوت بین عرضه های اولیه سکه(ICO)، عرضه اولیه در بورس(IEO) و عرضه توکن اوراق بهادار(STO)