پس از گذشت چندین سال از وعدههای آشکار درباره جدا شدن از سوختهای فسیلی، بزرگترین شرکتهای نفتی جهان دوباره نقشههای حفاری خود را روی میز گذاشته و اکتشافات را دو برابر کردهاند.
به گزارش اویل پرایس، ظاهرا تعهد به انرژی تجدیدپذیر فروپاشیده، هراس از امنیت انرژی تشدید شده و در عین حال، بازده نفت و گاز به اندازهای است که نمیتوان آن را نادیده گرفت. در حال حاضر از خلیج مکزیک تا نامیبیا، غولهای نفتی به دنبال کشف میادین جدید نفتی در جهانی هستند که به سوزاندن آن تا چند دهه ادامه خواهد داد.
اوایل دهه ۲۰۲۰ با وعده کاهش تدریجی تولید سوختهای فسیلی و میلیاردها دلار سرمایهگذاری برای انرژیهای سبز سپری شد اما حالا شاهدیم که بزرگترین شرکتهای نفت و گاز اروپایی به طور چشمگیری اولویتهای خود را تغییر دادهاند. آنها معتقدند، روند گذار به انرژی سبز بسیار کندتر از حد انتظار پیش میرود و بحران انرژی موجب کاهش عرضه انرژی متعارف شده است.
غولهای آمریکایی همچون اگزون موبیل و شورون دلیلی برای بازگشت به سیاست نفت و گاز ندارند، برای اینکه آنها اساسا هیچ تعهدی به انرژی سبز نداشتند. این دو شرکت همچنان مشغول اکتشافات جدید هستند و برای افزایش ذخایرشان از منابع جدید نفت و گاز بهره میبرند.
آشکارترین تغییر در شرکتهای نفتی اورپایی قابل مشاهده است. آنها میلیاردها دلار از حجم سرمایهگذاریها در حوزه انرژی سبز را به کشف منابع جدید نفت و گاز در سراسر جهان اختصاص دادهاند. دو شرکت بریتیش پترولیوم (بیپی) و شل دریافتهاند که برنامه گذار به انرژی سبز با موانعی به مراتب بزرگتر از آنچه پیشبینی میشد، مواجه هستند و حاشیه سود پروژههای انرژی سبز بسیار پایین است. به همین دلیل، شرکتهای اروپایی بیپی، شل و توتال به سیاستهای قبلی رو آوردهاند. این به معنای اکتشافات بیشتر و تمرکز بر حوزههایی است که بازده بیشتری دارند.
شرکت شل که مدیرعاملش (وائل ساوان) گفته است کاهش جهانی تولید نفت و گاز اقدام خطرناکی و غیرمسئولانهای است، از روند اخیر اکتشافات رضایت ندارد. این شرکت به سرمایهگذاری در حوزه اکتشاف در خلیج مکزیک، مالزی، عمان و نامیبیا ادامه خواهد داد. ساوان با اشاره به اینکه شرکت شل به بازی اکتشاف ادامه خواهد داد، گفت: طی ۶ تا ۱۲ ماه آینده چاههای جدیدی به پرتفوی ما اضافه خواهند شد.
توتال، غول انرژی فرانسوی نیز با کسب مجوزهای حفاری برای فعالیت در خلیج مکزیک، مالزی، اندونزی و الجزایر در حال توسعه برنامههای اکتشافی خود است. بر این اساس میتوان گفت که نفت و گاز تا چند دهه آینده همچنان مهمترین حاملهای انرژی جهان خواهند بود.