اگر ۲۰۲۱ سالی پر از فراز و فرود و نوسان و بازده غیریکنواخت برای کالاها بود، سال ۲۰۲۲ هم در ادامه تکرار سال گذشته خواهد بود چرا که عدم اطمینان نسبت به بهبود اوضاع و برطرف شدن پاندمی کرونا همچنان موضوع غالب است. ظاهرا، بازار کالا سال قدرتمندی را پشت سر گذاشته و نسبت به سایر دارایی ها عملکرد بهتری از خود نشان داده است و شاخصS&P Goldman Sachs Commodity Index  امسال ۳۵ درصد جهش داشت که برای نخستین بار در یک دهه از شاخص سهام S&P 500 (.SPX) آمریکا بیشتر شد.

اما این رقم نشان نمی دهد که امسال چقدر برای کالاهای اصلی پر از فراز و نشیب بوده است، به علاوه رکوردهای مختلفی که زده شد، در عین حالی که برخی هم نوسانات زیاد در عرضه و تقاضا را تجربه کردند. چیزی که جای تعجبی هم نداشت، نقش غیرعادی و بسزای چین در بازار بیشتر کالاها بود که رتبه دوم بزرگترین اقتصاد دنیا به عنوان اولین صادرکننده نفت خام، سنگ آهن، ذغال سنگ، مس و گاز طبیعی مایع (LNG) را به خود اختصاص داده است. بخشی که تاثیر چین بیش از همه در آن محسوس بود، فلزات است که بهای سنگ آهن در ماه می به بالاترین حد خود یعنی ۲۳۵.۵۵ دلار در تن رسید چرا که کارخانه های فولاد آن، مقادیر بی سابقه ای از مصالح ساختمانی بدست آوردند. همین میزان تقاضا در چین باعث افزایش بازار مس شد و قراردادهای لندن در ماه می به رکورد ۱۰۷۴۷ دلار در هر تن رسید. اما درحالی که مس همچنان روند سودزایی خود را حفظ نمود، سنگ آهن به شدت سقوط کرد چرا که چین مسیرش در خروجی و بازده فولاد را تغییر داد که عملا این هدف رسمی را دنبال می کرد که بازده سال ۲۰۲۱ از بازده سال ۲۰۲۰ بیشتر نباشد، و قیمت روز براساس ارزیابی موسسه گزارش دهی قیمت کالا Argus، به کمترین مقدار خود یعنی ۸۷ دلار در هر تن در ماه نوامبر رسید. البته پس از آن توانست دوباره برگردد و روز دوشنبه به ۱۲۲.۷۰ دلار رسید، اما احتمالا امسال را با بهای کمتر از قیمت پایانی ۱۵۹.۹۰ دلاری آخرین روز سال ۲۰۲۰ به پایان می رساند.

این رونق اخیر مبتنی بر دیدگاه بازاری است که قیمت کالاها برای سال ۲۰۲۲ را بخوبی شکل می دهد، یعنی چین دوباره جرقه را می زند تا پرچمدار احیا و رونق اقتصادی باشد. در این صورت، بیشترین نفع را فلزات و سنگ آهن و ذغال سنگ کک برای تولید فولاد می برند.

قدرت انرژی

بخش کالاهای انرژی هم سال قدرتمندی را پشت سر گذاشتند که ذغال سنگ حرارتی نیوکاسل استرالیا در اواسط اکتبر به رکورد بالای ۲۵۲.۷۲ دلار در هر تن رسید. اینجا هم چین گرداننده اصلی بود علیرغم اینکه به خاطر منازعات سیاسی، ممنوعیت و تحریم غیررسمی برای واردات کالا از استرالیا دارد.

این موضوع باعث شد که تاجران چین سعی کنند تمام بارهای ذغال سنگ غیراسترالیایی را به چنگ بیاورند، کاری که باعث بالارفتن قیمت شد و در نهایت قیمت ذغال سنگ های استرالیایی را به سمت خود کشاند و هند هم مجبور شد که سراغ ذغال سنگ اندونزی برود.

قیمت ذغال سنگ هم پس از این رکورد تعدیل شد چرا که چین و هند هردو به عنوان دومین واردکننده بزرگ دنیا، با افزایش بازده داخلی روبه رو شدند.

با این حال، ذغال سنگ حرارتی احتمالا سال ۲۰۲۲ را پرقدرت تجربه می کند اگر اقتصادهای آسیا بتوانند با موفقیت از مرحله زندگی با ویروس کرونا سربلند بیرون بیایند. تقاضای زیاد انرژی در منطقه نیز احتمالا قیمت LNG را در سطح خوبی حفظ کند به خصوص در طول زمستان شمالی، هرچند که عرضه محدود باعث شده که در بهار و پاییز شاهد کاهش معمول قیمت کمتری نسبت به حالت عادی باشیم.

نفت خام یکی از کالاهای اساسی است که ظاهرا تاثیر و نفوذ چین در آن علیرغم آنکه بزرگترین وارد کننده سوخت دنیا است کمرنگ تر به نظر می رسد. محرک اصلی نفت خام در سال ۲۰۲۱ نظم عرضه اعمال شده از سوی گروه OPEC+ صادرکننده ها به علاوه افزایش تقاضا به خصوص در آمریکای شمالی و اروپا بود.

اما چین هنوز هم در بازار کالاهای خام نفوذ و قدرت دارد آن هم به خاطر اینکه میزان وارداتش در ۲۰۲۱ به اندازه میزان واردات در ۲۰۲۰ نبود. احتمالا واردکننده های نفت خام چین حدود ۷ درصد در سال ۲۰۲۱ رکود داشتند و میزان ذخیره سازی شان که در سال ۲۰۲۰ حدود ۱.۲ میلیون بشکه در روز بود عملا در ۲۰۲۱ هیچ افزایشی نداشت. جهش اقتصادی زیاد در سال ۲۰۲۲ باید باعث شود که چین نفت خام بیشتری خریداری کند اما این احتمال وجود دارد که مرحله ذخیره سازی به پایان رسیده باشد، در نتیجه منبع رشد تقاضا برای بازار جهانی از بین می رود. با تمام این اوصاف، هنوز مشخص نیست که پاندمی کرونا، شرایط را به کدام سمت می کشاند، و اینکه آیا کشورها به بالارفتن میزان واکسیناسیون اعتماد کرده و درهای اقتصادی شان را باز می کنند یا اینکه همانند چین عمل کرده و سراغ استراتژی حذف می روند.

منبع:reuters

مشاهده خبر