قیمت بی‌سابقه سوخت، کمبود احتمالی گازوئیل درست با شروع فصل تابستان، و سازمان اوپکی که با هیچ تصمیمی کنار نمی‌آید، دلایل احتمالی بسیاری از مشکلاتی است که مقامات دولتی در سراسر جهان با آن دست و پنجه نرم میکنند. با این حال، این دلایل در واقع مظهر مشکلات عمیق‌تر در صنعت انرژی هستند.
سرمایه گذاری کم: در دهه گذشته، اروپا و یا آمریکای شمالی، کاهش وابستگی به سوخت های فسیلی و افزایش اتکای خود به انرژی‌های تجدیدپذیر را سرلوحه خود قرار داده اند. این امر باعث خروج سرمایه‌گذاران از نفت و گاز و ظهور به اصطلاح روند سرمایه‌گذاری ESG شده است. شرکت‌ها و بانک‌ها با پیوستن به جنبش ESG و مجبور به کاهش هزینه‌ها شده‌اند و به کارگیری پول برای توسعه جدید نفت و گاز دشوارتر شده است. وزیر نفت عربستان سعودی هشدار داد که سرمایه‌گذاری ناکافی در نفت و گاز در اوایل سال جاری تأثیر زیادی بر مصرف‌کنندگان خواهد داشت و وی تنها نیست. بسیاری از مقامات اوپک همین هشدار را داده‌اند، اما ظاهراً فایده‌ای نداشته است. فارغ از این مسئله، کسی جز آژانس بین‌المللی انرژی سال گذشته نگفت که جهان به اکتشاف نفت و گاز جدید نیاز ندارد، زیرا ما دیگر به نفت یا گاز جدید احتیاجی نداریم.
البته تنها چند ماه بعد آژانس بین‌المللی انرژی تغییر کرد و از اوپک درخواست نمود که تولید خود را افزایش دهد و یکی از واقعیت‌های تلخ صنعت انرژی را نشان داد: نمی‌توان روندی را که سال‌ها در جریان بوده است، در عرض چند ماه معکوس نمود.
نرخ کشف پایین
موضوعی که زیاد درباره آن صحبت نمی‌شود، نرخ میانگین اکتشافات جدید نفت و گاز، به نوعی با میانگین نرخ تبدیل پنل‌های خورشیدی قابل مقایسه است: این رقم زیر ۳۰ درصد است. اخیرا بلومبرگ گزارش داد که سه چاه نفتی که شرکت شل در ساحل برزیل حفر کرده بود، خشک شده اند. سوپر ماژور یک میلیارد دلار برای حق حفاری در این منطقه پرداخت کرده بود و سه سال را صرف حفاری نمود اما نتیجه‌ای در این زمینه حاصل نشد. اکسون همچنین نتوانست از ذخایر نفتی قابل توجهی در بلوک‌های برزیل خود استفاده کند، اما ۱.۶ میلیارد دلار هزینه به این کار اختصاص دادند.
این خبر ماهیت مخاطره آمیز اکتشاف نفت و گاز را حتی در کشوری مانند برزیل که احتمالاً همراه با گویان به عنوان مرکز بعدی در این صنعت معرفی شده است، نشان می‌دهد. برزیل به دلیل داشتن حوضچه‌های رسوبی نمکی که دارد به قطب اصلی غول های نفتی تبدیل شده است، اما طبق نظر یکی از مشاوران انرژی محلی به بلومبرگ گفت، اکتشافات بزرگ قبلاً زمانی که نرخ کشف نزدیک به ۱۰۰ درصد بوده است، انجام شده است. طبق گزارش بلومبرگ، متوسط نرخ کشف موفقیت آمیز برای صنعت نفت و گاز بسیار کمتر از این رقم یعنی، ۲۴.۸ درصد است و اکتشافات بزرگ کمتری در اینجا صورت خواهد گرفت.
افزایش هزینه تولید
تورم فزاینده، که تا حد زیادی ناشی از افزایش هزینه‌های انرژی است، تا مدتهای مدیدی در صنعت انرژی باقی خواهد ماند. هزینه‌های تولید در پچ شیل ایالات متحده، حدود ۲۰ درصد افزایش یافته است. دو شرکت اخیراً هشدار دادند که هزینه‌های بالاتری را برای سه ماهه دوم خود تجربه خواهند کرد، شرکت کانتینتال ریسورس و هس‌کورپ شرکت‌هایی هستند که اخیرا با هزینه‌های بالاترمواجه شده‌اند.
کمبود مواد خام مانند شن و ماسه فرک و در اوایل سال جاری، لوله‌کشی فولادی چاه‌ها، یکی از دلایل افزایش هزینه تولید ، نه تنها در پچ شیل، بلکه در همه صنایعی است که از این مواد خام در میادین نفتی استفاده میکنند. کمبود نیروی کار یک مشکل خاص برای پچ شیل ایالات متحده است که به افزایش هزینه‌های تولید منجر شده است. مشکلات زنجیره تامین طولانی مدت ناشی از همه گیری ویروس کرونا نیز در بخش وجود دارد.
طبق گزارشات مدیران نفت و گاز، مشکل بزرگتر این است که این صنعت نیز در ماه های آینده انتظار افزایش مهلت را ندارد. کاهش هزینه تولید در زمانی اتفاق می‌افتد که دولت فدرال واقعاً به نفت و گاز بیشتری نیاز دارد، که احتمالاً بدترین زمان ممکن است زیرا حفاری‌ها از اختصاص هزینه بیشتر برای حفاری جدید در این حالت واهمه دارند.
حملات سایبری
امنیت سایبری در چند سال گذشته به دلیل افزایش قابل توجه حملات سایبری در صنعت انرژی به یک نگرانی عمده تبدیل شده است. هک خط لوله استعماری واقعاً چشم انداز امنیت سایبری را تحت تاثیر قرار داده است، اما به نظر می‌رسد اقدامات کمی در این زمینه انجام شده است. یک نظرسنجی جدید توسطDNV، مشاور ارزیابی ریسک و تضمین کیفیت نروژ در این هفته نشان داد که صنعت تحت تاثیر تهدیدات سایبری آسیب جدی دیده است و بدتر از آن، واقعاً برای مقابله با آنها آماده نیست. بر اساس این مطالعه، ۸۴ درصد از مدیران انتظار دارند که حملات سایبری منجر به آسیب به دارایی‌های انرژی شود. بیش از نیمی – ۵۴ درصد – انتظار دارند حملات سایبری منجر به مرگ افراد شود. حدود ۷۴ درصد از پاسخ دهندگان انتظار آسیب زیست محیطی را در نتیجه حمله سایبری دارند. و تنها ۳۰ درصد می دانند که اگر شرکت آنها هدف چنین حمله ای قرار گیرد، چه اقدامی را در انجام دهند.
ژئوپلیتیک
مهمترین خطر در صنعت انرژی، زمانی که قیمت‌ها به شدت در حال نوسان هستند یا، اینکه مثل وضعیت کنونی به صورت سرسام آوری در حال رشد هستند، ژئوپلیتیک است. چشم انداز تحریم نفت اتحادیه اروپا علیه روسیه، اگرچه در چند روز گذشته مبهم است، اما یکی از عوامل اصلی افزایش قیمت نفت محسوب می‌شود. عدم پیشرفت در مذاکرات هسته ای ایران یکی دیگر از عوامل اصلی است. البته، عدم تمایل اوپک برای پاسخ به درخواست های غرب در قبال نفت نیز می تواند یکی دیگر از عوامل مشکل ساز در این زمینه باشد. الکساندر نواک، معاون نخست وزیر دراین هفته اعلام نمود: به نظر نمی‌رسد خود روسیه مشکلی با تحریم‌ها داشته باشد. «همان نفتی که آنها از ما خریدند، باید از جای دیگری خریداری شود، و پول بیشتری هم می‌پردازند، زیرا قیمت‌ها قطعاً افزایش می‌یابد و زمانی که هزینه حمل‌ونقل افزایش یابد، باید سرمایه‌گذاری بیشتری در در ساخت زیرساخت های مربوطه صورت گیرد.»
همچنین، ایران صادرات نفت خود را که تقریباً منحصراً به چین اختصاص دارد، افزایش داده است. این کشور اعلام کرده است که تنها در صورتی با امریکا توافق خواهد نمود که ایالات متحده تحریم ها را لغو نماید و به نظر می‌رسد که اکنون توپ در زمین واشنگتن است. در این میان، چین نفت ایران را خواهد داشت، اما هیچ کشور دیگری قادر نیست از ایران نفت بخرد. برای ایالات متحده، مسئله قیمت آنقدر وخیم شده است که اکنون رئیس جمهور بایدن به دنبال دیدار با ولیعهد عربستان، است که دائما از برقراری ارتباط با وی امتناع می‌کند و در عوض با پدرش، ملک سلمان، ارتباط برقرار می‌کند. بایدن همچنین آشکارا از محمد بن سلمان به دلیل نقش او در قتل یک روزنامه‌نگار مخالف سعودی انتقاد کرده و وی را فردی”طرد شده” بدون “ارزش اجتماعی نجات‌بخش” می‌داند.
منبع:oilprice.
مشاهده خبر
