رهبران و سران کشورهای صنعتی عضو گروه هفت آخر این هفته در کورن‌وال (Cornwall) انگلستان دورهم گرد آمده‌اند تا درباره واکسیناسیون کرونا، بهبود و احیا پس از پاندمی، و بحران تغییرات آب و هوایی و گرم شدن تدریجی کره زمین با هم گفتگو کنند.
لرد استرن (Lord Stern) رئیس سابق بانک جهانی و مشاور اسبق خزانه‌داری بریتانیا می‌گوید این کشورها باید با ربط دادن این مسائل به‌هم به بهبود و احیای سبزی برسند که اقتصادشان را به سمت اقتصاد کم‌کربن سوق دهد.
وی هشدار می‌دهد که لزوم و ضرورت مهار هزینه‌ها از مسیر اصلی خود منحرف شده و به بیراهه رفته است. استرن در مصاحبه‌‌اش با نشریه گاردین عنوان نمود که «به اشتباه گرفتن مسئولیت مالی با ریاضت زودرس، خطا و نادرست است. مسئولیت مالی، حیاتی و ضروری است اما در آن‌صورت باید با بازگشت رشد، موقعیت مالی را بهبود بخشید. ریاضت زودرس تهدیدی برای رشد است، مانع از رشد شده و موقعیت مالی را بدتر می‌کند».
اقتصاد سبز برای رشد و توسعه تکنولوژی‌های کم‌کربن مثل وسایل نقلیه برقی و انرژی تجدیدشدنی، و سرمایه‌گذاری روی تغییرات لازم زیرساخت‌ها مثل گرمایش خانه‌ها نیازمند سرمایه‌گذاری بیشتر است تا اهداف انتشار خالص صفر در سال ۲۰۵۰ قابل تحقق باشد، تعهدی که تمام کشورهای عضو گروه هفت آن را امضا کرده‌اند.
استرن معتقد است که به‌جای صرفا تماشاچی بودن، اکنون زمان این سرمایه‌گذاری‌ها فرا رسیده است. او به بهبود و احیای پس از بحران مالی سال ۲۰۰۸ اشاره می‌کند زمانی که برخی از دولت‌ها از جمله بریتانیا با هدف کاهش کسری‌ها و «متعادل‌سازی دخل و خرج» به‌سرعت هزینه‌های دولتی را کاهش دادند. بیشتر اقتصاددانان معتقدند که این سیاست‌های ریاضتی مانعی برای بازگشت رشد هستند و مشقت و سختی غیرضروری ایجاد می‌کنند.
استرن به دولت‌ها هم هشدار می‌دهد تا از مسیر به‌نظر ساده‌تر بازیابی کووید-۱۹ یعنی رونق و شکوفایی در هزینه‌های مصرف‌کننده اجتناب کنند، روشی که شاید در کوتاه‌مدت جذاب به‌نظر برسد اما در بلندمدت نمی‌تواند مبانی رشد پایدار و کم‌کربن را فراهم کند.
او می‌افزاید«برای احیا و بازگشت قدرتمند و پایدار به سرمایه‌گذاری قدرتمندی نیاز داریم. باید از بهبود و بازگشت مصرف‌گرا مثل سال‌های پرهیاهوی دهه بیست صد سال قبل اجتناب کنیم. این یک اشتباه تمام عیار است. آنچه که واقعا نیاز داریم، بهبود و احیای سرمایه‌گذاری محور است، اگر به‌دنبال ثبات و پایداری هستیم».
با جهش دوباره انتشار گازهای گلخانه‌ای پس از افت و کاهش چشمگیر طی قرنطینه‌های کرونایی در سال گذشته، این ترس و نگرانی تشدید شده که برخی دولت‌ها فرصت راه‌اندازی دوباره اقتصادشان با سیاست‌های ترویج‌کننده اقدامات کم‌کربن و عدم مصرف سوخت‌های فسیلی را از دست بدهند.
فاتح بیرول (Fatih Birol) مدیر اجرایی سازمان بین‌المللی انرژی، که ناظر انرژی جهانی است می‌گوید برخی کشورها اقدامات لازم را اتخاذ کردند و بقیه را ملزم و وادار به پیروی از الگوی خود کرده‌اند. «اروپا کاملا در مسیر درست در راستای اقدامات بازیابی و احیای سبز پیش می‌رود. اتحادیه اروپا طرح و برنامه «سبزی» دارد که تمام ابعاد و جوانب اقتصاد از کشاورزی گرفته تا حمل و نقل و انرژی را پوشش می‌دهد، و برخی از کشورهای عضو ازجمله فرانسه، برنامه های احیای سبز گسترده‌ای برای خود دارند، فرانسه حدود یک سوم وجوه بازیابی‌شده ۱۰۰ میلیارد دلاری خود را در اهداف سبز و کم‌کربن ریخته است».
بیرول به اقدامات و تلاش‌های جو بایدن (Joe Biden) رئیس‌جمهور آمریکا اشاره می‌کند که طرح‌های بهبود هزینه با ارزش تریلیون دلاری را به کنگره تحویل داده است و بر انرژی تجدیدشدنی و زیرساخت کم‌کربن تاکید دارد. «کاملا خوشبین و امیدوارم که این طرح بازیابی در آمریکا خوب پیش برود، طرحی که شامل اقدامات حیاتی مهمی برای احیا و بازیابی سبز می‌شود».
البته بیرول هشدار می‌دهد که سایر کشورهای عضو گروه هفت باید بیشتر تلاش کنند. «سایر کشورها این الگو را دنبال می‌کنند، اما هنوز مشخص نیست که سرانجام این بهبود و بازیابی سبز میان کشورها به موفقیت ختم بشود یا خیر. به‌نظر می‌رسد که چندگام اولیه در مسیر درست برداشته شده‌اند اما هنوز به مقصد نرسیدند».
او می‌افزاید که کشورهای عضو گروه هفت باید بیشتر به کشورهای در حال توسعه کمک کنند تا انتشار گازهای گلخانه‌ای‌شان را پایین بیاورند تا کل دنیا تا اواسط این قرن به صفر خالص انتشار این گازها برسد، و تا سال ۲۰۳۰ میزان انتشارها را به نصف برسانند، مسئله‌ای که از نظر دانشمندان برای نگه‌داشتن افزایش دما در بازه ۱.۵ درجه سیلسیوس پیش صنعتی لازم و ضروری است. او می‌گوید که افزایش هفت برابری در سرمایه‌گذاری انرژی‌های پاک برای کشورهای درحال توسعه ضروری است یعنی از ۱۵۰ میلیارد دلار به بیش از ۱ تریلیون دلار.
بیرول اضافه می‌کند که «فرقی نمی‌کند که انتشار گازهای گلخانه‌ای در کجا کم شده باشد، می‌خواهد جاکارتا باشد یا بریستول، اوسلو یا دترویت. اما انجام این کار در کشورهای درحال توسعه به‌مراتب ارزان‌تر است و نسبت به کشورهای توسعه یافته، سرمایه‌گذاری به‌مراتب کمتری هم دریافت می‌کنند».
یکی از موضوعات اصلی و کلیدی در دستورکار نشست کشورهای عضو گروه هفت، تامین مالی اقلیمی کشورهای درحال توسعه است تا به آن‌ها کمک کرده که میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای‌شان را پایین آورده و با تاثیرات شکست اقلیمی مقابله کنند. کشورهای ثروتمند نتوانستند به هدف تعیین شده برای تامین این سرمایه دست پیدا کنند، هدفی که قرار بود دستیابی به ۱۰۰ میلیارد دلار در سال تا سال ۲۰۲۰ باشد اما حدود ۲۰ میلیارد دلار کمتر بود.
استرن می‌گوید که جهان توسعه‌یافته و پیشرفته باید به‌دنبال دو برابر کردن سرمایه اقلیمی از منابع عمومی باشد از ۳۰ میلیارد دلار در سال در ۲۰۱۸ به ۶۰ میلیارد دلار در سال تا سال ۲۰۲۵.
بیرول هم اضافه می‌کند که بانک‌های توسعه که توسط کشورهای ثروتمند تامین مالی می‌شوند هم باید حتما روی پروژه‌های کم کربن و بهبود و بازیابی سبز سرمایه گذاری کنند. او اضافه می‌کند که «گروه هفت که از شماری از ثروتمندترین کشورهای دنیا تشکیل شده است، مسئولیت اخلاقی دارد اما فرصت اقتصادی عظیمی هم پیشرو دارد تا از سرمایه‌گذاری سبز در کشورهای درحال توسعه پشتیبانی کند».
منبع: theguardian
مشاهده خبر
