با ادامه افزایش قیمت انرژی در سراسر اروپا و با افزایش ۲۶ درصدی قیمت گاز پس از توقف عرضه گازتوسط روسیه از طریق نورد استریم ۱، بحث چالش برانگیز فرکینگ اکنون دوباره در این قاره مطرح شده است که توسط نخست وزیر جدید بریتانیا با سوخت های فسیلی هدایت می گردد. وی بر این باورست که اتحادیه اروپا – که دیگر شامل بریتانیا نیست – قصد دارد تا پایان سال دو سوم واردات گاز روسیه را جایگزین نماید، اگرچه تحلیلگران هشدار می دهند که حتی بهترین راه حل های این اتحادیه برای جایگزینی واردات گاز روسیه فرسنگها با هدف اصلی فاصله دارد.
طبق داده های REPowerEU کمیسیون اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۱، اتحادیه اروپا حدود ۱۵۵ میلیارد متر مکعب گاز طبیعی از روسیه وارد نمود. متأسفانه، جایگزین گاز پیشنهادی این اتحادیه تا پایان سال ۲۰۲۲ – که شامل LNG (گاز طبیعی مایع)، انرژی‌های تجدیدپذیر، راندمان گرمایش، خطوط لوله، بیومتان، پشت بام‌های خورشیدی و پمپ‌های حرارتی می‌شود – تنها به حدود ۱۰۲ میلیارد مترمکعب در سال می‌رسد.
طرفداران فرکینگ معتقدند که اکنون بیش از هر زمان دیگری ما به پتانسیل گاز شیل اروپا نیاز داریم. اگرچه کشورهایی همچون آلمان، فرانسه، هلند، اسکاتلند و بلغارستان قبلاً همگی فرکینگ را ممنوع کرده بودند، اما اکنون، این بحث با اقدامات اخیر در بریتانیا تبدیل به موضوع داغی شده است.
نخست‌وزیر جدید بریتانیا، لیز تراس، اعلام کرد که بریتانیا تعلیق فرکینگ گاز شیل در سال ۲۰۱۹ را لغو می‌کند، زیرا این کشور به دنبال افزایش منابع انرژی داخلی و کمک به خانوارها و مشاغلی است که برای پرداخت قبوض فزاینده انرژی فعالیت می کنند.
لغو ممنوعیت فراکینگ تنها سه سال پس از پایان حمایت دولت از فرکینگ صورت می‌گیرد، زیرا مقام ناظر بر صنعت نفت و گاز به این نتیجه رسیده است که “با فناوری فعلی نمی‌توان احتمال وقوع مشکلات مرتبط با شکستگی را به‌طور دقیق پیش‌بینی کرد”.
بریتانیا تنها دو حلقه چاه گاز شیل در لنکاوی دارد که توسط شرکت منابع کوادریلا اداره می شود. فرانسیس ایگان، مدیرعامل کوادریلا از لغو این ممنوعیت سخن گفت و افزود: «این یک تصمیم کاملاً معقولانه است و اگر بخواهیم بر بحران انرژی فعلی غلبه کنیم و خطر تکرار آن را کاهش دهیم، به حداکثر رساندن عرضه انرژی داخلی بریتانیا از اهمیت بالایی برخوردار است. بدون تدابیر قوی امروز، بریتانیا مجبور بود تا پایان دهه بیش از دو سوم گاز خود را وارد کند، که عموم مردم و مشاغل بریتانیا را در معرض خطر بیشتر کمبود عرضه و افزایش قیمت‌ها قرار می‌داد.»
بعید به نظر می‌رسد که بقیه کشورهای اروپایی به دنبال دستیابی به این هدف باشند – حتی اگر احیای این بحث به میزان پتانسیل شیل اروپا و چرایی عدم استفاده از آن منجر شود.
گاز شیل در اروپا
بر اساس برآوردها، اروپا گاز شیل قابل بازیافت بیشتری نسبت به ایالات متحده دارد. با این حال، تنها فعالیت عمده فرکینگ در اوکراین وجود داشت که سال‌ها پیش توانست خود را از گاز روسیه رها نماید. به دلیل تراکم جمعیت در اروپا، فرکینگ مدت‌هاست که تا حد زیادی یک موضوع بحث برانگیز بوده است. اینجا آمریکای شمالی نیست. در سال ۲۰۱۶، منابع کودریلا مجوز فرکینگ چهار چاه را در بریتانیا دریافت نمود و به مناقشات طولانی مدت با مقامات محلی پایان داد. پنج سال قبل، پس از اینکه دولت به دلیل لرزش های ناشی از یک دکل اکتشافی کوادریلا در شمال غربی انگلستان، دستور توقف کار را داد، شرکت مجبور شد حفاری را متوقف کند. در سال ۲۰۱۳، پس از آنکه صدها معترض در دهکده‌ای کوچک در جنوب لندن اردو زدند و آنها را مجبور به ترک چاه‌ها کردند، فعالیت حفاری این شرکت دوباره مختل شد.
در همین حال، در سال ۲۰۱۲، معترضان در زوراولو، شهری در شرق لهستان، موفق شدند یک سایت فرکینگ را در حالی که فعالان صلح سبز یک دکل گاز شیل در دانمارک را اشغال کرده بودند، مسدود نمایند.
مخالفت شدید عمومی به همراه نگرانی‌های مالیاتی، تاخیرهای نظارتی و خروجی ضعیف تعدادی از چاه‌های آزمایشی – سرمایه‌گذاران را کاملا از این منطقه فراری داد. شرکتهایی همچون اکسون موبیل (NYSE: XOM)، شورون (NYSE: CVX) و و توتال انرجیز (NYSE: TTE) پس از قطع امید نسبت به اکتشاف، مجبور به ترک پروژه‌ها در لهستان شدند. جریان ضعیف گاز باعث توقف کار در دانمارک شد و توتال حفاری گاز شیل را در آنجا متوقف نمود.
مشکل بزرگ فرکینگ در اروپا این است که برخی از شرایطی که باعث رونق شیل ایالات متحده شد، در اروپا وجود ندارد. در بیشتر کشورها، تنها دولت و نه مالکان خصوصی است که حق مالکیت حقوق معدنی نفت و گاز در زمین را داراست. اما در ایالات متحده ، سهم مالکان زمین می تواند به اندازه یک هشتم درآمد تولید باشد. این در واقع به این معنی است که فرکینگ سود مالی زیادی برای مالکان اروپایی به همراه ندارد.
برای جلب حمایت مردم از این فناوری، دولت بریتانیا و برخی از شرکت‌ها قبلاً پرداخت‌های مستقیم را به افرادی که تحت تأثیر فرکینگ قرار گرفته‌اند، پیشنهاد کرده‌اند. با این حال، گروه های زیست محیطی به شدت با این اقدام مخالفت کرده اند و این گونه پرداخت ها را رشوه می دانند.
این واقعیت که تراکم جمعیت در اروپا بیش از ۳ برابر ایالات متحده است، وضعیت را بهتر نمی‌کند و به اعتراضات بیشتر دامن می‌زند. برای مثال، بسیاری از پروژه‌های روستایی در گذشته متوقف شدند، زیرا کامیون‌ها و تجهیزات مورد استفاده فرکینگ را وارد جاده‌های زیبایی می نمودند که قدمت آن به دوران روم باستان می رسد. در واقع، گازپروم قبلاً اعلام نمود که مشکل یافتن زمین‌های خالی از سکنه در اروپا و آب کافی برای بهره‌برداری از چاه‌های شیل باعث شده است که همچنان گاز روسیه به صورت رقابتی عمل نماید. حتی این کاربرای روسیه بهتر است: این کشور می تواند گازی را با حدود یک ششم هزینه کلی برای شیل بریتانیا تولید کند.
حتی پس از دهه‌ها فعالیت فرکینگ در ایالات متحده، بسیاری از اروپایی‌ها هنوز این تکنیک را امن و قابل قبول نمی دانند. اما جالب اینجاست که ببینیم آیا قیمت‌های بی‌سابقه انرژی در نهایت اروپایی‌ها را متقاعد می‌کند تا نظر خود را در مورد فرکینگ گاز شیل تغییر دهند یا خیر. چندین کشور اروپایی قبلاً عقب نشینی کرده اند و به سوزاندن زغال سنگ در مقادیر بالا بازگشته اند تا شبکه‌های برق خود را فعال نگه دارند و در نتیجه از اهداف آب و هوایی خود کاملا فاصله گرفته اند.
اما اینجاست که دوستداران محیط زیست وارد بحث می شوند: مطالعات نشان داده اند که اگرچه گاز طبیعی تمیزتر از زغال سنگ می سوزد و انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش می دهد اما فرآیند فرکینگ شامل معایب بسیاری است. فرکینگ کثیف تر از فرایند سوزاندن زغال سنگ است که عمدتاً به دلیل انتشار مستقیم دی اکسید کربن و متان مضر است که هر دو جز گازهای گلخانه ای قوی محسوب می شوند.
منبع:oilprice
مشاهده خبر
